De dag dat we linksaf gingen

Sinds gisteren heeft Heath Joske al in 13 jaar niet meer op een snowboard gestaan - hij heeft het te druk met surfen over de hele wereld. Nu, na een verkeerde bocht, is hij aan het bootpacken met pro-boarders Robin Van Gyn en Forrest Shearer in het achterland van de Zuidelijke Alpen van Nieuw-Zeeland

FOTOGRAFIE: JEFF JOHNSON VERHAAL DOOR: FORREST SHEARER

Er is een ongeschreven regel in Wanaka dat wanneer het sneeuwt zoals gisteravond, je half verwacht wordt vrij te nemen van werk of school (misschien tenminste 's ochtends) om ervan te profiteren en een paar pistes te pakken. Nou, er is vannacht een halve meter vers poeder gedumpt en de dag ziet er stralend blauw uit.
Robin en ik zijn enthousiast om van de winter hier in Nieuw-Zeeland te gaan genieten, en het is nog beter dat we onze vriend Heath een stukje van onze wereld op de berg kunnen laten zien.
We waren allemaal een paar keer van de berg af geweest toen Robin en ik linksaf gingen om weg te komen van de drukte, en we besloten omhoog te bootpacken om de heuvelrug te bekijken. We gingen net weer terug na een piste af te zijn geweest toen ik hoorde: "Case!... Hé! Casey!”
Iemand riep achter me, maar alleen Robin en ik waren aan deze kant van de berg. We waren begonnen als viertal, maar Heath Joske en Glen Casey, beide surfers, hielden het bij de verzorgde pistes. Sinds gisteren had Heath Joske al in 13 jaar niet eens meer op een snowboard gestaan - te druk met surfen over de hele wereld .

“Casey!” Ik hoorde het opnieuw. Ik draaide me om en zag Heath naar me toe ploeteren. “Shit, vriend. Ik volgde je alleen omdat ik dacht dat je Glen was”, zei hij, gefrustreerd en uitgeput. Maar ik was blij om hem te zien. Als we het aan Heath hadden overgelaten om te beslissen dat hij klaar was om met ons van de piste af te gaan, was het misschien niet op deze tocht gebeurd.

“Kom op, man! Het komt goed”, zei ik met een klop op zijn schouder. Ik denk dat dit tegenwoordig mijn favoriete cross-over is om bij te wonen. Surfers zijn dan misschien uit het water en uit hun element, maar zodra ze op de berg stappen en de snowboard onderbinden, wordt het echt voor ze.

“Ik ben nog steeds aan het uitzoeken hoe ik van die stomme lift afkom”, zei hij verslagen terwijl we een baan op bootpackten. Robin zei: “Hoewel hij het gevoel heeft dat hij uit zijn element is, werd hij pas angstig toen hij zich realiseerde dat je de verkeerde persoon was. Hij deed het prima.” Ze had gelijk. Het is gemakkelijk om geïntimideerd te raken als je in een nieuwe arena bent, vooral met mensen die daar zo helemaal thuis zijn. We hadden dat allebei meegemaakt, en dat zou weer zo zijn als we over een paar dagen gaan surfen.

Maar nu moesten we nog 45 minuten lang flink de pas erin houden en Heath hield ons niet alleen bij, maar liep zelfs voor ons uit. Oceaan of niet, hij was nog altijd een topatleet.

Aan de andere kant opende de berg zich eindelijk in een episch uitzicht en een landschap van opties, en een moment lang waren we met ontzag geslagen en namen we het allemaal in ons op. Heath brak de stilte. “Ik stond daarnet doodsangsten uit”, vertelde hij nu, veilig op de half vlakke grond.

“Je doet het hartstikke goed, Heath! Doe gewoon wat je weet dat je kunt”, moedigde Robin aan.

Toen was er niets meer te doen dan onze snowboards onder te binden. We cruiseden meteen over een wijd open, rustig terrein. Voor de eerste keer had Heath een lange baan behoorlijk poeder om van bocht naar bocht te glijden en zijn surfstijl te laten uitkomen. Dat kun je niet doen op de verzorgde pistes, vooral niet op de beste sneeuwdag van het jaar.

Het was een perfecte dag om met vrienden te boarden, elkaar naar beneden te zien scheuren en mijn maatje snel zijn oceaantechniek op de berg aan te zien passen, te surfen op lange, bevroren golven en een paar zware wandeltochten met Robin en mijzelf te overwinnen.

Of we nu op de berg of in de oceaan zijn, we zijn allemaal op zoek naar dat gevoel van vliegen en als je het met vrienden deelt, wakkert dat het vuur alleen maar aan. Het is zo bevredigend om iemand mee te nemen van wie je weet dat hij of zij het geweldig zal vinden, en om hem of haar jouw wereld te laten zien.

De volgende keer zijn we aan de kust in de wereld van Heath. Hopelijk koestert hij geen wrok over die wandeling die we met hem hebben gedaan.

Snowboarden op het Zuidereiland mogelijk gemaakt door ExploreWanaka.com.